Plop en zijn vriendjes zijn ziek

Leven in een paddestoel is fysiek en psychisch ongezond
Het populaire kinderprogramma 'Kabouter Plop' leert de kinderen dat er een olijke bende kabouters in wat paddestoelen in het bos leven en daar met de regelmaat van de klok dolle avonturen meemaken. Hoewel komisch voor de kinderen, blijkt dat het leven in een paddestoel een aanzienlijk risico voor de gezondheid inhoudt. Elk van de kabouters lijdt aan een of andere chronische (zenuw)aandoening. In dit artikel wil ik de medemens informeren en waarschuwen. Ga zelf niet in een paddestoel wonen als u de volgende kwalijke effecten niet wil.

Kabouter Lui
Deze kabouter heeft een erg laag energieniveau. De minste inspanning is hem te veel, en hij wil en zal overal liever slapen dan actief te zijn. Hoewel een duidelijke vinger kan gewezen worden naar zijn overgewicht, is dit niet de hoofdoorzaak aangezien al zijn vriendjes aan dezelfde morbide obesitas lijden. Er lijkt iets ernstigers aan de hand. Zijn symptomen wijzen in de richting van ernstige ziektebeelden zoals hartfalen, leverfalen, enz. Een andere klinische reden is drugsmisbruik. Ik denk dat we het punt gemaakt hebben. Kabouter Lui knabbelt te vaak aan zijn eigen huisje.

Kabouter Klus
Deze overijverige kabouter is een beetje een verwarde geest. Zijn verzinsels grenzen vaak aan het waanzinnige, en hij maakt zich daarmee een gevaar voor de kaboutersamenleving. Hij knapt de dingen op, klust dat het een lieve lust is, maar dit tomeloze energieniveau is een duidelijk teken dat er iets moet gecompenseerd worden. De geldingsdrang van deze kabouter moet wel het resultaat zijn van een triestige jeugd. Mijn vermoeden is dan ook dan zijn vriendjes zijn grootgebracht in een grote vliegenzwam, en onze lustige klusser in een kwalijke schimmel. Deze sociologische situatie heeft een verknipte geest gebaard. Het val maar af te wachten of al zijn geknutselde tuigen geen slachtoffers maken.

Kabouter Kwebbel
Haar niet aflatende praatdrang wijst op een andere psychisch fenomeen. Vaak verteld ze hetzelfde verhaal keer op keer, hetgeen kan wijzen op een dementie. Als ze dan ook het incoherente gewauwel aanhoudt, vrees is dat we er afasie moeten bijgooien. Deze hersenschade manifesteert zich normaal op latere leeftijd, maar omgevingsfactoren kunnen een rol spelen. Het is goed mogelijk dat dit cognitief gebrek reeds vanaf de geboorte aanwezig was of eerder het gevolg is van een genetische afwijking. Helaas kunnen we de stamboom van deze kabouters niet achterhalen, blijkbaar ligt de levensverwachting niet erg hoog en zijn alle verwanten reeds gestorven.

Kabouter Smal
Erg verward wordt het voor deze casus. De neutrale toeschouwer ziet duidelijk dat kabouter Smal helemaal niet smal is. Integendeel. Zelf een kind zal niet spontaan het label 'smal' op zulk rondbuikige kabouter plakken. We mogen er ook vanuit gaan dat haar kaboutervrienden niet blind zijn. Mentaal uitgedaagd, maar niet blind. Toch is iedereen ermee akkoord haar met 'Smal' aan te spreken. Dit kan mogelijks verklaard worden doordat zij in de ontkenningsfase zit, en een compulsief dominant karater heeft ontwikkeld. Zo erg dat ze klaarblijkelijk haar vriendjes indoctrineerd of intimideerd. In ieder geval, zit er een zeer agressief kantje aan deze kabouter, want ze slaagt erin om zich Smal te laten noemen door iedereen, terwijl dat allesbehalve zo is. Het hier kunnen gaan om predominante negatieve symptomen, gelinkt aan een geketende sexuele ontluiking. Haar lusten zijn quasi ontembaar, maar haar laatste restje waardigheid behoedt haar om Plop of Lui in te lijven. Om maar niet te moeten zeggen dat haar drang niet onderdrukt wordt als je de godgansedag op een champignon moet kijken.

Kabouter Plop
Het echte brein, maar dan zoals een eenoog de koning is in het land der blinden. Zijn gratuite uitspraken vuurt hij af zonder enige hinder van kennis. Hij werpt zich op als de mentaal vaardige zodat hij met al zijn dommigheid goed weg komt. Hij heeft zichzelf opgeworpen tot de alfakabouter, en dit enkel door zijn vrienden te paaien met plopkoeken. Er kan geen twijfel over bestaan, dat deze plopkoeken een drogerend bestanddeel bevatten (waarschijnlijk een paddestoel derivaat) zodat de loyaliteit van zijn vrienden enkel biochemisch is. Om zo een plan te bedenken, moet je toch een beetje psychopaat zijn. Ik hou met hart vast wat er gebeurt als iemand er achter komt. Psychopaten hebben namelijk graag de controle, en kunnen medegeloos optreden als ze dit dreigen te verliezen. De warrige bende die hij zijn vrienden noemt, zijn niet meer dan een troepje verslaafde, die zich als ratten elke dag naar de rattenvangen (lees: dealer) begeven. Uit vrije wil, zo u wil.

Is er dan niets dan we kunnen doen om ze te helpen?
Onze zorgmaatschappij is helaas niet afgestemd op hun minuscule noden. Ik vermoed trouwens dat het allen belastingsontduikers zijn. Het zou dan ook niet passen, moesten we hier een zorgprogramma opstellen, op koste van de ziekteverzekering. Het enige dat echt helpt, is een staatsgreep om die Kabouter Plop van de macht te stoten zodat deze huisjesmelker geen onschuldige kabouters meer rond zich in erbarmelijke omstandigheden verzameld. Maar niemand heeft tot op heden dit durven doen. Zijn muts bevat namelijk krachten die niemand durft te tarten. En dus blijft alles zoals het is. Wij vinden het grappig, en de kabouters zitten onder het juk en hun gezondheid gaat zienderogend achteruit.